แกล้งคนจนบรรลัย จะว่าไงดีล่ะ ผมเป็นพวกล้อเล่น แกล้งคนอื่น แล้วเหตุผลที่วันหนึ่ง ผมเลิกแกล้งคนเพราะ... ครั้งแรก : ผมลองแกล้งเพื่อนสนิทว่า ผมกำลังจะไปแต่งงานที่ญี่ปุ่นแล้วนะ แกล้งแค่คนๆเดียว ทั้งบอกมันด้วยปาก และ ทำเฟสปลอมขึ้นมา 555+ กลายเป็นว่า มันบานปลายไปไกลเกินเหตุ กลายเป็นว่าทุกคน [เพื่อนสมัย ปวช.] คิดว่าผมแต่งงาน กับคนญี่ปุ่นแล้วจริงๆ แต่แล้วมันก็เละเป็นขี้ไปเลย 555+ แต่จริงๆเพื่อนสมัยปวช. ผมก็ไม่คิดจะคบละตอนมีเงิน ก็วิ่งเข้าใส่ แต่พอไม่มีเงิน มันก็ทำเหมือนไม่รู้จักผม ครับ... [ช่างแม่ง!! 555+] ครั้งสุดท้าย : ผมที่เจอกับเฟสของเพื่อนเก่า ด้วยความที่ผมทำช่องยูทิวบ์เว้ย มีคนติดตามหลักพัน แล้วผมก็มีเพลย์ลิสต์ที่ว่า "แกล้งคน" ไรเงี้ย!! [จริงๆแกล้งไปแล้ว 2 คน] แล้วก็แกล้งมันว่า "เฮ้ย! กูจะหาแฟนญี่ปุ่น ให้เมิงนะ" เลยทำเฟสขึ้นมาอีกอัน แล้วเอารูปคนรู้จักที่ชอบ ถ่ายรูปหวิวๆไปใส่ [ขออนุญาติแล้วด้วย] แต่รูปที่ใช้เป็นรูปน่ารักๆนะ ทุกขั้นตอนในการแกล้ง ผมจะอัดคลิปที่หน้าจอคอมไว้เสมอ มีการพูดตอลดคลิปว่า "เฮ้ย! เชื่่อจริงดิ ไรเงี้ย!?" แต่แล้ว 2 วันผ่านไป มัน
บทความ
โปรด้านอาหารงั้นรึ!?
ตอนแรกซูริจังของผม ก็เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา อาหารที่เธอครั้งแรก คือ อาหารที่รสชาติสุดเค็ม ถึงจะทำไม่เป็น แต่ก็ดูตั้งใจและพยายามสุดๆ แต่รสชาติที่ได้นั้นกลับ...ห่วยแตก 555+ เธอลองชิมแล้วก็คายทิ้ง พอเธอรู้ว่าผมฝืนกินจนหมด [เป็นโรคไตกันพอดี 555+] หลังจากนั้น ช่วงเวลาว่าง เธอจะหัดทำโน้นทำนี่ เห็นเธอฝึกปรือมาสักพัก เธอแอบไปเรียนทำอาหาร ประมาณครึ่งปี [ผมแกล้งไม่รู้ 555+] เธอกลับมาทำอาหาร ได้อาหารหลากหลายเมนู ภายในไม่กี่ชั่วโมง และของพวกนี้ ก็คืออาหารฝีมือของเธอครับ... [บ้านไหนจัดงานเลี้ยงเหรอครับ ผมมาผิดบ้านหรือเปล่า!?] อร่อย!! ปล.คิดถึงฝีมือของ ซูริจังจุงเบยยยย!!